Misvatting omtrent de aanwezigheid van het graf van de Profeet ﷺ in zijn moskee | Shaykh ‘Arafāt ibn Ḥasan

Shaykh ‘Arafāt ibn Ḥasan al-Mohammedī:

[De vraagsteller zegt:] “Wat is het antwoord op de twijfel omtrent het feit dat het graf van de Profeet ﷺ zich in zijn moskee (al-Masjid an-Nabawī) bevindt?”

Het antwoord hierop is als volgt:

Het is zo dat de metgezellen het graf (van de Profeet) niet in zijn moskee ﷺ hebben geplaatst. En dit is een belangrijke kwestie dat de student van kennis moet kennen. Wat is het standpunt van de Tābi‘īn, de geleerden en de Salaf omtrent het plaatsen van de ḥoedjrah (Profetische kamer) in de moskee van de Profeet ﷺ? Het is bekend dat de Profeet ﷺ niet in de moskee werd begraven. Waar werd hij begraven? In de kamer (ḥoedjrah) van ‘Āishah. Zijn moskee (al-Masjid an-Nabawī) is gefundeerd op basis van at-Taqwā (Godsvrees), en hijzelf (ﷺ) verbood het bouwen van graven en het plaatsen ervan in moskeeën. En hij (ﷺ) vervloekte de joden en christenen (hierom). God verhoede dat de metgezellen zoiets zouden doen! Maar van zijn ﷺ onderscheidende en specifieke kenmerken die Allāh hem heeft geschonken, is dat hij werd begraven in de kamer van ‘Āishah. Waarom? Omdat de Profeet ﷺ.. Zoals bekend is, behoort het tot de onderscheidende en specifieke kenmerken van de Profeten dat ze ervan houden om begraven te worden op de plek waar ze zijn gestorven. Dus aangezien hij ﷺ in de kamer van ‘Āishah stierf, terwijl (zijn hoofd) tussen haar borst en nek lag, op de dag dat hij bij haar was, werd hij op die plek begraven. Dus hij werd niet in de moskee begraven. En de geleerden verschillen niet van mening over het feit dat hij (ﷺ) in zijn eigen huis, in de kamer van ‘Āishah, werd begraven. En dit is een van zijn onderscheidende en specifieke kenmerken, omdat het (in het algemeen) niet toegestaan is om de doden in huizen te begraven. Maar dit is iets specifieks voor de Profeet ﷺ. [In het algemeen] worden de doden begraven in de begraafplaatsen, niet in de huizen. Het bewijs hiervoor is dat de Profeet ﷺ zei: “Verricht een deel van jullie gebeden in jullie huizen, en maak er geen graven van.”

Dus het begraven van de doden gebeurt in de begraafplaatsen, maar dit was iets specifieks en unieks voor de Profeet ﷺ. Dus nu weten we dat de Profeet ﷺ niet in de moskee werd begraven, dus er kan niet worden gezegd dat zijn graf zich in de moskee bevindt. Wie is degene die de kamers in de moskee heeft geplaatst? Het is al-Walīd ibn ‘Abdel-Malik die dit deed, en hij maakte een grote fout door dit te doen. De geleerden in die tijd keurden deze handeling af en ze bleven hier niet stil over. Een van die geleerden was ‘Orwah ibn az-Zoebayr, die behoorde tot de Tābi‘īn, hij was de zoon van de nobele metgezel az-Zoebayr ibn al-‘Awwām. Hij (‘Orwah) berispte de arbeider in al-Madīnah (die de kamers in de moskee plaatste), die werkte voor al-Walīd ibn ‘Abdel-Malik. Hij is degene die de kamers in de moskee plaatste. Evenzo keurde een groep juristen en geleerden in al-Madīnah deze handeling af. Dus nu weten we dit vanuit historisch oogpunt, en dat het een fout was van die heersers.

Wat betreft het gebed, iemand zou kunnen zeggen: “Nu het graf van de Profeet zich in de moskee bevindt, hoe kunnen we bidden in een moskee die een graf bevat?!” Het antwoord hierop is zoals ik eerder zei: hij werd niet in de moskee begraven, maar in de kamer van ‘Āishah. Dit ten eerste. Ten tweede, toen hij werd begraven in de kamer van ‘Āishah, plaatsten ze een muur die dient als een scheiding tussen de moskee en het graf, zodat dit graf niet wordt genomen als een plaats van aanbidding of als een plaats van viering (‘Eid). En de Profeet ﷺ verrichtte smeekbedes hiervoor; dat zijn graf niet wordt genomen als een plaats van viering. En deze handeling van al-Walīd ibn ‘Abdel-Malik werd door hem uitgevoerd na de dood van de metgezellen. Men zei dat het gebeurde in het jaar 88(h); de meeste metgezellen waren toen al overleden. Wat betreft die (metgezellen) in al-Madīnah, allen waren al overleden. De laatste metgezel die stierf in al-Madīnah was Djābir ibn ‘Abdillāh, die stierf in het jaar 78(h). Wat betreft de kamers die in de moskee werden geplaatst, dit vond plaats in het jaar 88(h), en sommigen zeggen dat het daarna gebeurde. Imām al-Albānī sprak in detail over dit onderwerp en verduidelijkte het in zijn uitstekende boek genaamd “Waarschuwing voor de neerknielende (biddende) persoon tegen het nemen van graven als plaatsen van aanbidding”. En we weten allemaal dat ‘Oethmān de moskee (van de Profeet) ook uitbreidde, maar hij plaatste de kamers er niet in. Echter, al-Walīd behoorde niet tot de mensen van kennis, en hij deed dit alleen vanwege een politieke reden of iets dergelijks. Maar ondanks de afkeuring van de geleerden en mensen van kennis jegens hem, profiteerde hij niet van deze afkeuring. Dus er is geen twijfel dat de geleerden hebben geschreven en verduidelijkt dat het verplicht is om deze kamers van de moskee te scheiden. Maar nu ze zijn toegevoegd (aan de moskee), is het gebed (in al-Masjid an-Nabawī) geldig, zonder enige twijfel. Maar het is niet toegestaan voor een persoon om te bidden achter het graf, waardoor het graf als een Qiblah voor hem wordt. Sommige mensen doen dit opzettelijk. Toevlucht wordt gezocht bij Allāh!

Dus de geleerden hebben hierover gesproken. En wie terugkeert naar het boek “Waarschuwing voor de neerknielende (biddende) persoon tegen het nemen van graven als plaatsen van aanbidding” van Shaykh al-Albānī, zal zien dat dit onderwerp werd onderzocht. Evenzo sprak Shaykh ‘Abdel-‘Azīz ibn Bāz (رحمه الله) hierover in zijn “Madjmoe‘ al-Fatāwā”. Ook is het verplicht dat al-Masjid an-Nabawī wordt teruggebracht naar zijn oorspronkelijke staat en dat het wordt gescheiden van de kamers middels een muur. Evenzo sprak Shaykh ibn ‘Oethaymīn hierover, en hij schreef een brief en stuurde deze naar Shaykh ibn Bāz over dit specifieke onderwerp, namelijk de scheiding van de Profetische kamer. Shaykh Moqbil (ibn Hādī) heeft ook een brief hierover geschreven, die werd gedrukt in zijn boek “Riyāḍ al-Djannah.” En er is geen twijfel dat deze zaak terugkeert naar de heersers (en van hen afhangt), dus we vragen Allāh om hen succes te schenken hierin.

Kortom: het graf werd niet in de moskee geplaatst, maar het graf bevindt zich in de kamer (van ‘Āishah). Ook zegt niemand van Ahloes-Sunnah dat het gebed in al-Masjid an-Nabawī ongeldig is of dat bidden daar niet is toegestaan, en dit is met consensus van de geleerden.

Vertaling: Moskee El Albani
Bron: https://youtu.be/5nSNcHKj1kY