Tawḥīd: de betekenis, de categorieën en het belang ervan
الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى أَشْرَفِ الْأَنْبِيَاءِ وَالْمُرْسَلِينَ، نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِينَ، أَمَّا بَعْدُ:
فَقَدْ قَالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ فِي كِتَابِهِ الْكَرِيمِ: {وَمَا خَلَقْتُ ٱلْجِنَّ وَٱلْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ}، فَفِي الْآيَةِ بَيَانُ الْغَايَةِ مِنْ خَلْقِ الْخَلْقِ أَلَا وَهُوَ: تَوْحِيدُ اللهِ بِالْعِبَادَةِ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ
Allāh ﷻ zegt in Zijn Edele Boek: {En Ik heb de djinn en de mensen slechts geschapen om Mij (alleen) te aanbidden.} (51:56) In dit vers wordt het doel van de schepping uitgelegd: het één maken van Allah in de aanbidding, Hem alleen zonder deelgenoot.
فَمَا هُوَ التَّوْحِيدُ؟ وَمَا أَقْسَامُهُ؟ وَمَا تَعْرِيفُ كُلِّ قِسْمٍ؟
Wat is Tawḥīd? En wat zijn de categorieën ervan? En wat is de definitie van elke categorie?
فَالتَّوْحِيدُ فِي اللُّغَةِ: الْإِفْرَادُ،
Tawḥīd (توحيد) in de Arabische taal betekent: het één maken, het uitzonderen (الإفراد).
وَفِي الشَّرْعِ: إِفْرَادُ اللهِ بِرُبُوبِيَّتِهِ وَأُلُوهِيَّتِهِ وَأَسْمَائِهِ وَصِفَاتِهِ
In de Islamitische terminologie betekent het: het uitzonderen en één maken van Allāh in Zijn Heerschappij (Roboebiyyah), Zijn Goddelijkheid (Oeloehiyyah), en Zijn Namen & Eigenschappen (Asmā’ wa Ṣifāt).
وَالتَّوْحِيدُ ثَلَاثَةُ أَقْسَامٍ: تَوْحِيدُ الرُّبُوبِيَّةِ، وَتَوْحِيدُ الْأُلُوهِيَّةِ، وَتَوْحِيدُ الْأَسْمَاءِ وَالصِّفَاتِ
Tawḥīd kent drie categorieën: Tawḥīd ar-Roboebiyyah (الربُوبيَّة), Tawḥīd al-Oeloehiyyah (الألوهيَّة), en Tawḥīd al-Asmā’ waṣ-Ṣifāt (الأسماء والصفات).
فَتَوْحِيدُ الرُّبُوبِيَّةِ هُوَ: إِفْرَادُ اللهِ بِأَفْعَالِهِ كَالْمُلْكِ وَالْخَلْقِ وَالرَّزْقِ وَالْإِحْيَاءِ وَالْإِمَاتَةِ وَغَيْرِهَا.
Tawḥīd ar-Roboebiyyah betekent: het uitzonderen en één maken van Allāh m.b.t. Zijn daden, zoals al-moelk (de heerschappij), al-khalq (het scheppen), ar-razq (het geven van voorzieningen), al-iḥyā’ (het tot leven brengen), al-imātah (het doen sterven), en andere daden.
وَتَوْحِيدُ الْأُلُوهِيَّةِ هُوَ: إِفْرَادُ اللهِ بِالْعِبَادَةِ، أَوْ إِفْرَادُ اللهِ بِأَفْعَالِ الْعِبَادِ، وَأَفْعَالُهُمْ هِيَ الْعِبَادَةُ كَالصَّلَاةِ وَالصَّوْمِ وَالْحَجِّ وَالدُّعَاءِ وَالذَّبْحِ وَالطَّوَافِ وَالْخَوْفِ وَالْخَشْيَةِ وَغَيْرِهَا.
Tawḥīd al-Oeloehiyyah betekent: het uitzonderen en één maken van Allāh in de aanbidding, of het uitzonderen en één maken van Allāh m.b.t. de daden van de mensen. Hun daden zijn de aanbidding, zoals het gebed, het vasten, de bedevaart, de smeekbede (doe‘ā’), het offeren, het rondgaan (tawāf) om de Ka’bah, het hebben van vrees (khawf), ontzag (khashyah), en andere vormen van aanbidding.
وَتَوْحِيدُ الْأَسْمَاءِ وَالصِّفَاتِ هُوَ: إِفْرَادُ اللهِ بِأَسْمَائِهِ وَصِفَاتِهِ، وَالْقَاعِدَةُ فِيهِ قَوْلُهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى: {لَيْسَ كَمِثْلِهِۦ شَىْءٌۭ ۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْبَصِيرُ}
Tawḥīd al-Asmā’ waṣ-Ṣifāt betekent: het uitzonderen en één maken van Allāh in Zijn Namen en Eigenschappen. De stelregel hierin is wat Allāh, de Verhevene, zegt: {Niets is gelijk aan Hij, en Hij is de Alhorende, de Alziende.} (42:11)
فَاللهَ اللهَ فِي التَّوْحِيدِ! الَّذِي هُوَ أَسَاسُ الْأَعْمَالِ، وَلَا تُقْبَلُ عِبَادَةٌ إِلَّا بِهِ، قَالَ اللهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى: {قُلْ إِنَّ صَلَاتِى وَنُسُكِى وَمَحْيَاىَ وَمَمَاتِى لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ * لَا شَرِيكَ لَهُۥ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلْمُسْلِمِينَ}
Let dus op en schenk aandacht aan deze Tawḥīd! Tawḥīd is het fundament van alle daden, en geen enkele daad van aanbidding wordt aanvaard zonder Tawḥīd. Allāh, de Verhevene, zegt: {Zeg: Voorwaar, mijn gebed, mijn offer (noesoek), mijn leven en mijn dood zijn voor Allāh, de Heer van de werelden.} {Hij heeft geen deelgenoot, en daartoe ben ik bevolen, en ik ben de eerste der moslims.} (6:162-163)
فَإِنَّ التَّوْحِيدَ لله عَزَّ وَجَلَّ قَوْلًا وَفِعْلًا، لَهُ ثِمَارٌ عَظِيمَةٌ وَنَتَائِجُ سَلِيمَةٌ، وَمِنْ ذَلِكَ:
- أَنَّ التَّوْحِيدَ يَمْنَعُ مِنَ الْخُلُودِ فِي النَّارِ إِذَا كَانَ فِي الْقَلْبِ مِنْهُ شَيْءٌ، وَإِذَا كَمُلَ فِي الْقَلْبِ يَمْنَعُ دُخُولَ النَّارِ بِالْكُلِّيَّةِ،
- وَأَنَّ جَمِيعَ الْأَعْمَالِ وَالْأَقْوَالِ مُتَوَقِّفَةٌ فِي قَبُولِهَا وَفِي كَمَالِهَا وَفِي تَرَتُّبِ الثَّوَابِ عَلَيْهَا عَلَى التَّوْحِيدِ،
- وَأَنَّ اللهَ تَكَفَّلَ لِأَهْلِهِ بِالْفَتْحِ وَالنَّصْرِ فِي الدُّنْيَا وَالْعِزِّ وَالشَّرَفِ وَحُصُولِ الْهِدَايَةِ وَإِصْلَاحِ الْأَحْوَالِ،
- وَأَنَّ اللهَ يُدَافِعُ عَنِ الْمُوَحِّدِينَ أَهْلِ الْإِيمَانِ وَيَدْفَعُ عَنْهُمْ شُرُورَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَيَمُنُّ عَلَيْهِمْ بِالْحَيَاةِ الطَّيِّبَةِ، قَالَ اللهُ تَعَالَى: {ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَلَمْ يَلْبِسُوٓا۟ إِيمَـٰنَهُم بِظُلْمٍ أُو۟لَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ}
Het één maken van Allāh ﷻ in alle aanbiddingen, in woord en daad, heeft grote vruchten en gunstige resultaten. Enkele daarvan zijn:
- Tawḥīd voorkomt een eeuwig verblijf in het Hellevuur als er iets van in het hart aanwezig is. En als de Tawḥīd in het hart compleet is, voorkomt het het binnentreden van het Hellevuur in zijn geheel.
- De aanvaarding (door Allāh) van alle daden en uitspraken, en ook de compleetheid ervan en de beloning ervoor, zijn volledig afhankelijk van Tawḥīd.
- Allāh heeft voor de mensen van Tawḥīd gegarandeerd om hen overwinning, hulp, eer en roem te schenken in deze wereld, evenals leiding en verbetering van hun omstandigheden.
- Allāh verdedigt de mensen van Tawḥīd en Īmān (geloof), en Hij beschermt hen tegen het kwaad van deze wereld en het Hiernamaals. Hij schenkt hen een goed leven. Allāh de Verhevene zegt: {Zij die geloven en hun geloof niet vermengen met onrecht (Shirk [afgoderij]), voor hen is er veiligheid, en zij zijn de rechtgeleiden.} (6:82)
فَاللهَ اللهَ فِي مَعْرِفَةِ التَّوْحِيدِ وَتَعَلُّمِهِ وَالْعَمَلِ بِهِ وَالدَّعْوَةِ إِلَيْهِ بِعِلْمٍ وَحِلْمٍ وَحِكْمَةٍ وَالصَّبْرِ عَلَى الْأَذَى فِيهِ،
Let dus op en schenk belang aan het kennen, leren en praktiseren van Tawḥīd, en aan het oproepen tot Tawḥīd met kennis, geduld, verdraagzaamheid en wijsheid, en het verdragen van moeilijkheden hierin.
وَعَلَيْنَا أَخْذُهُ مِنْ مَصَادِرِهِ الْأَصِيلَةِ وَمَنَابِعِهِ الصَّحِيحَةِ وَمِنَ الْكُتُبِ الْمُفِيدَةِ فِي مَعْرِفَةِ التَّوْحِيدِ وَالسُّنَّةِ: “أُصُولُ السُّنَّةِ” لِلْإِمَامِ أَحْمَدَ بْنِ حَنْبَلٍ رَحِمَهُ اللهُ، وَ”الْأُصُولُ الثَّلَاثَةُ” لِلْإِمَامِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْوَهَّابِ رَحِمَهُ اللهُ، وَ”الدُّرُوسُ الْمُهِمَّةُ لِعَامَّةِ الْأُمَّةِ” لِلْإِمَامِ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ بَازٍ رَحِمَهُ اللهُ
Wij moeten Tawḥīd leren uit de authentieke en zuivere bronnen, en uit de nuttige boeken over Tawḥīd en Soennah, zoals [de volgende boeken]:
- “De Fundamenten van de Soennah” (Oṣoel as-Soennah) van Imām Aḥmed ibn Ḥanbal, moge Allāh hem genadig zijn.
- “De Drie Fundamenten” (al-Oṣoel ath-Thalāthah) van Imām Moḥammed ibn ‘Abdel-Wahhāb, moge Allāh hem genadig zijn.
- “Belangrijke lessen voor de gehele gemeenschap” (ad-Doroes al-Moehimmah li ‘āmmati-l-oemmah) van Imām ‘Abdel-‘Azīz ibn Bāz, moge Allāh hem genadig zijn.
Bron: Een khotbah van Shaykh Aḥmed ibn Yaḥyā az-Zahrānī
Vertaling: moskee el albani